Write out loud♥️✒️

बालपण बालपण तिचे कधी बालपण नव्हते, मोठी झाली ती जबाबदारीच्या गाठीत... बाहुली- बाहुल्या पहिल्या तिने दुसऱ्यांच्या हातात, कधीही नाही,  खेळली ती.... खेळणे ,  ल्हान मुलांसारखे लाडात येणे हे कधीही नाही , जाणले तिने.... वाढत गेली, मोठी ती आता झाली, बालपण गेले असेच शहाणी ती झाली .... संसाराच्या ओडताडीत कधी मोठी झाली  ती; कळलच नाही तिला, पाठीमागे वळून बघते   तर ,बालपण ते हरवलेलं....

पुरे ग! तुझा ' मी ' पणा बहिण माझी म्हणाली मला,👩 नको मिरवू तुझा ' मी ' पणा का सतत आपली तू तारीफ करतेस?? सतत मी आणि मी असतात ना लोकपण हुशार, मग का हा रुतबा तुझा? मी तिला सांगितलं उत्तरात ' बघ तस काही नाही ग, मला माझ्या स्वतःचा आभास आहे झाला.... मी नृत्य चांगले करू शकते, गाते पण छान आणि कविता चांगल्या करू शकते..... आणखी ह्या सगळयांचा आभास झाला मला एवढ्या वर्षानंतर तर मग का नाही महणायच ग एकदा तरी?? माहिती आहे जगात भरपूर बुद्धिवंत माणस आहेत तुझी बहिण सुधा एक दिवस होईल ना ग तशी !! ठा ऊ क आहे गर्वाचे घर नेहमी असते खाली म्हणून बघते ना मी नेहमी माझ्या पायाकडे... गर्वाता मी माजणर नाही, तुम्हाला कधी विसरणार नाही, ज्यांनी मदतीचा हात दिला त्यांची आयुष्यभर  आभारी मी असेन... ठेवा विश्वास बहिणीचा तुमचं पण नाव शिखराला पोहचल्याशिवाय ती राहणार नाही 😁🙂